iDEAL

Margit Manders-van Dorp

Mijn naam is Margit Manders-van Dorp. Ik ben 54 jaar, getrouwd met Han en moeder van Martijn (32 jaar).

Sinds 1 maart 2018 ben ik gediagnosticeerd met longkanker stadium 4; uitzaaiingen in de longvliezen en lymfe. Na 6 weken werd vastgesteld dat er sprake was van een mutatie: EGFR. Ik werd daarom met doelgerichte therapie behandeld.

Helaas bleek na 6 maanden dat dit niet juist was geweest. Ik had geen EGFR maar RET! Tegen die tijd was ik vanwege de verkeerde behandeling erg ziek en was de kanker door mijn hele lijf in 9 botten uitgezaaid. Toen ben ik gestart met chemo en immunotherapie; dat doe ik nog steeds 1 x per 3 weken.

Dus nu alweer 1 jaar en 8 maanden. Nu zijn er vorige week helaas 3 uitzaaiingen in de hersenen ontdekt. Dus het wordt de komende periode weer spannend wat er gaat gebeuren. Ik heb steeds een hoge kwaliteit van leven gehad, als dat voorlopig zo blijft; knijp ik mijn handjes dicht! Ik wil graag deelnemen aan het Patiëntenpanel omdat ik gemerkt heb dat het fijn is om elkaars ervaringen te delen. Daarnaast kunnen deze ervaringen gebruikt worden door professionals om zaken te verbeteren. Bovendien helpt het om een gevoel van regie te hebben binnen de behandeling.

Vincent Bloothoofd

Mijn naam is Vincent Bloothoofd, ik ben 49 jaar en heb een zoon en een dochter.

In januari 2015 kreeg ik voor het eerst last van mijn rechter oksel, mijn rug en mijn arm. Het was hardnekkige zenuwpijn, geen enkele pijnstiller hielp. Op de röntgenfoto’s, echo’s en andere testen was niks te zien. Ik was aan de ene kant gerustgesteld, maar waar kwam die pijn dan vandaan?
De CT-scan kwam met het antwoord: kanker. In mijn longtop, tegen mijn rug- en nekwervels aan, zat een pancoasttumor.

Na een hele zware en bijzonder complexe operatie en een lange periode van revalidatie ben ik hersteld van longkanker. Op mijn veertiende begon ik al met roken. Roken was slecht, dat was bij mij bekend. Maar longkanker, dat was ‘iets voor oude mannen’.

Ik leef nog elke dag met de gevolgen van het roken en wil voorkomen dat anderen ook longkanker krijgen. Ik moedig iedereen aan vooral niet te beginnen en als je rookt probeert te stoppen. Daarom ben ik lid geworden van het Patiëntenpanel van Longkanker Nederland.”

Roland Kranz

Hallo, ik ben Roland Kranz. Eind 2016 werd ik plotseling verrast met het bericht dat ik in mijn rechterlong een grootcellige tumor had. Dit bleek longkanker te zijn. Ik moest gelijk door de molen en kreeg veel onderzoeken. Gelukkig zijn er geen uitzaaiingen gevonden. In februari 2017 is via een operatie met spreiding twee derde van mijn rechterlong verwijderd. Elk half jaar heb ik een controle. Dit is elke keer steeds moeilijker, door de angst op een slecht bericht. 

Via een lotgenoot heb ik me aangesloten bij het patiëntenpanel. Ik hoop dat er nog veel bereikt kan worden voor mensen met longkanker. Hiervoor zet ik me graag in.

Renée Dubois

Ik ben Renée Dubois, geboren in ’69, vrouw van Erik en moeder van een zoon uit ’00 en een dochter uit ‘04. We wonen nabij Utrecht.

In mei 2018 kreeg ik de diagnose uitgezaaide longkanker, stadium IV, met een ALK-translocatie. Niet meer te genezen, alleen met doelgerichte therapie hopelijk zo lang mogelijk stabiel te houden. Blijvend ziek.

Het werd heel koud en donker. Ik moest op zoek naar een nieuw nulpunt, een nieuwe horizon. Verder leven mét. In december 2018 trad ik toe tot de Patiëntenadviesraad van Longkanker Nederland en werd ik beheerder van één van de besloten Facebookgroepen. Het allerliefste had ik dat nooit gedaan, als ik heel eerlijk ben. Het was een twijfelachtige eer. Maar ik ben dankbaar voor de tijd van leven. Dankbaar voor de nieuwe ervaringen die ik opdoe en de nieuwe mensen die ik ontmoet. En dankbaar voor de lotgenoten, een groep waarin ik ongelofelijk veel houvast vind. Waarin een half woord genoeg is en één blik genoeg zegt.

Juist dáárom stapte ik toch in de wereld van Longkanker Nederland. Zonder twijfel.

Peter Lems

Mijn naam is Peter Lems, ik ben 66 jaar, getrouwd en vader van twee kinderen en opa. In november 2018 is bij mij longkanker ontdekt. Een tumor in een van mijn longkwabben. Gelukkig kon de tumor eind 2018 chirurgisch worden verwijderd. Na de operatie kreeg ik een zeldzame complicatie. Deze is begin maart 2020 definitief weg. We zijn dan 15 maanden verder.

Tot op heden zijn er geen uitzaaiingen elders in mijn lichaam. Zowel de operatie als de complicatie heb ik kunnen doorstaan doordat ik een goede lichamelijke conditie heb. Ik heb altijd veel gesport en ben daar mee doorgegaan. Ik vind dit erg belangrijk. Daarom ben ik moderator geworden van de groep “Bewegen, sport en fysiek herstel” van Kanker.nl. Ik probeer andere patiënten te motiveren om lichamelijk actief te blijven.

Omdat ik graag regie heb en houd over de behandeling en gesprekspartner wil zijn voor mijn behandelaars, lees ik wetenschappelijke literatuur die betrekking heeft op mijn ziekte en de behandelingen. Zowel bij Longkanker Nederland als bij het KWF houd ik me bezig met het beoordelen van voorstellen voor wetenschappelijk onderzoek vanuit het perspectief van patiënten.

Beroepsmatig heb ik me in het verleden beziggehouden met het ontwikkelen van diensten om patiënten op afstand te kunnen volgen (monitoren). Dankzij slimme en draagbare sensoren en moderne communicatie- en informatietechnologie, is dit nu al mogelijk. Op het gebied van (long)kanker zijn er nog maar weinig van deze diensten bruikbaar. Voor Longkanker Nederland volg ik welke diensten beschikbaar komen. Ook help ik graag met de beoordeling van een dienst, zoals een app, of het iets is voor patiënten met longkanker.

Merel Hennink

Ik ben Merel en heb sinds november 2014 longkanker met uitzaaiingen in de lymfeklieren langs de luchtpijp en in de hals. Helaas niet meer te genezen, dus ik ga voor kwaliteit van leven. Door mutatieonderzoek bleek dat ik een specifieke vorm van longkanker heb: ROS1 translocatie.

Ik ben sinds 2015 lid van het patiëntenpanel en sinds 2017 vertegenwoordig ik Longkanker Nederland bij de Global Lungcancer Coalition (GLCC). Ook ben ik ambassadeur van LuCE (lungcancer Europe). Ik reis de hele wereld over om mijn ervaringen als patiënt te delen en advies te geven. Op deze manier probeer ik het gezicht en de stem van de longkankerpatiënt te zijn en een zinvolle invulling aan het leven te geven.

Ik heb een eigen stichting: Stichting Merels Wereld. Deze stichting wil bijdragen aan het verhogen van de overlevingskansen voor patiënten met de ROS1 translocatie door aandacht en geld te vragen voor onderzoek naar longkanker en de ROS1 translocatie in het bijzonder.

Meggy Peters

Mijn naam is Meggy Peters. In april 2017 ben ik gediagnosticeerd met longkanker stadium 4, en meer specifiek met de EGFR-mutatie.

In het patiëntenpanel tref ik lotgenoten en voel ik me nuttig. Dit omdat ik altijd in de zorg heb gewerkt en dus nu vanaf twee kanten kan meedenken. Bijvoorbeeld bij onderzoeken en projecten over longkanker. Mijn passie ligt vooral in het ‘in gesprek gaan’ met zorgverleners en lotgenoten, om op die manier bij te dragen aan nog betere zorg op maat.

Marloes Loeff-Burema

Ik ben Marloes en woon samen met mijn man Stan en zoontje Ferre in Brabant. Ik ben eind 2017, op een leeftijd van 33 jaar, gediagnosticeerd met niet-kleincellige longkanker, adenocarcinoom en heb de ALK mutatie.

Ik heb jaren in verschillende onderwijskundige functies gewerkt waarbij ik mij met name bezighield met kwaliteitsverbetering. Ik heb al veel van de wereld gezien en houd daarnaast van koken, winkelen, lezen, wijntjes drinken, series kijken, sporten en tijd doorbrengen met familie en vrienden. 

Ik vind het belangrijk dat het patiëntenpanel ook vertegenwoordigd wordt door een patiënt met de ALK-mutatie. Door het patiëntenpanel krijg ik veel kennis over longkanker. Ik deel graag mijn ervaringen. Ik zet me graag in om lotgenoten een helpende hand te bieden door er onder andere voor te zorgen dat de juiste en de gewenste informatie beschikbaar is. Op Instagram hou ik een blog bij deze kun je hier vinden.

Boelien Geerts

Mijn naam is Boelien (1965) ik woon in het mooie Schoorl. In januari 2016 is er bij mij voor het eerst uitgezaaide longkanker geconstateerd, stadium IV. Ik was 50 jaar en zou waarschijnlijk het einde van het jaar niet halen. Nadat ik naar het Antoni van Leeuwenhoek ben gegaan, vroeg mijn arts of ik mee wilde doen met een studie Immuuntherapie. Daar heb ik volmondig “ja” op gezegd. Na 3 maanden bleken al mijn tumoren weg te zijn en heb ik nog 9 maanden deze therapie gevolgd.

Eind 2019 werd er wederom longkanker geconstateerd. Al snel bleek dat dit een nieuwe op zich zelf staande longkanker was, dus geen uitzaaiing van de longkanker uit 2016. Hier kwamen ze achter omdat er opeens een BRAF mutatie werd ontdekt, en die was in 2016 niet aanwezig. Omdat ik zo goed op immuuntherapie had gereageerd in 2016 hebben we besloten om eerst hiermee te starten en nog niet voor een doelgerichte therapie voor de BRAF mutatie te gaan, die er gelukkig wel is. Na 2 behandelingen Immuuntherapie bleek dit onvoldoende aan te slaan en hebben we hier 4 chemobehandelingen aan toegevoegd. Het lijkt aan te slaan, dus dat is heel positief.

Boelien: “Ik heb mijn leven te danken aan onderzoek, daarom wil ik ook graag een bijdrage leveren aan kankeronderzoek. Ook wil ik meewerken aan voorlichting over longkanker. Dit doe ik al bij het Antoni van Leeuwenhoek en KWF.  Het is fijn om mijn ervaringen nu ook in te zetten voor het patiëntenpanel van Longkanker Nederland.”

Etienne Deijnen

Ik ben Etienne Deijnen, 56 jaar oud. Ik ben getrouwd en vader van 2 zonen en 3 dochters. Ik heb niet-kleincellige longkanker, adenocarcinoom met uitzaaiingen in de rug, lever en lymfeklieren. Ik kreeg de diagnose op 19 Augustus 2017. Ik kwam in september 2017 in aanmerking voor immuuntherapie als eerstellijns behandeling en heb dankzij deze kuur sinds oktober 2018 een volledige respons hierop. In september 2019 heb ik mijn laatste kuur gekregen. Ik hoop dat mijn immuunsysteem daarna nog lang stabiel blijft. Ook houd ik een blog bij vanaf het begin nadat ik mijn diagnose heb gekregen in 2017. Mijn blog kun je vinden op www.theroad2.net

Ik ben lid van de PAR omdat ik het heel belangrijk vind dat patiënten zelf met de arts kunnen beslissen over hun behandeling. De informatie hierover en de begeleiding vanuit het ziekenhuis kan beter. Ik wil me inzetten om de informatie over longkanker beter toegankelijk te maken via de website. Als beheerder van een aantal besloten Facebookgroepen van Longkanker Nederland zorg ik er mede voor dat lotgenoten met elkaar contact kunnen hebben en ervaringen met elkaar kunnen delen. Door lid te zijn van het patiëntenpanel, hoop ik mijn bijdrage te kunnen leveren om de belangen van lotgenoten te behartigen.

Gineke van Bergen

Mijn naam is Gineke van Bergen. Ik heb een lieve man en twee geweldige dochters. In november 2015 werd bij mij op 52-jarige leeftijd ongeneeslijke longkanker geconstateerd. Voor ons kwam de diagnose als een donderslag bij heldere hemel. Ik heb nooit gerookt, altijd veel gesport en gezond geleefd. Een lichtpuntje was dat ik een zogenaamde activerende EGFR-mutatie heb, waardoor ik in aanmerking kom voor doelgerichte therapie. Elke dag neem ik één pil. Iedere drie maanden heb ik controle in het ziekenhuis omdat er een moment komt dat ik resistent wordt voor de medicatie. Na ruim 2,5 jaar ben ik daarom overgestapt op een ander doelgericht medicijn.

Helaas ben ik door mijn ziekte en de bijwerkingen van de medicatie niet meer in staat om te werken; een hard gelag. Ik had een leuke en uitdagende baan als programmamanager bij de provincie Utrecht. Om toch wat zinvolle invulling aan mijn leven te geven, ben ik sinds de zomer van 2017 actief als lid van het patiëntenpanel van Longkanker Nederland. Ik vind het fijn om andere patiënten te helpen en ik wil graag zoveel mogelijk over mijn ziekte te weten komen. Ook ben ik beheerder van de besloten Facebook groep “EGFR mutatie bij longkanker” van Longkanker Nederland.

Ingrid van Berkel

Ik ben Ingrid van Berkel, geboren in 1958 en moeder van drie kinderen. Ik ben zelfstandig ondernemer. Ik heb een bedrijf die verkeerseducatie projecten uitvoert op scholen.

Sinds 2010 heb ik longkanker, toen fase 1. Ik ben geopereerd en ging ervan uit dat ik genezen was. Ik was er zo vroeg bij. Maar helaas werd de diagnose in 2016 fase 3 en in 2018 fase 4. Ik heb een Kras-mutatie en doe sinds januari 2019 mee aan een studie. Op dit moment is alles stabiel.

Ik ben in 2012 lid van het patiëntenpanel geworden omdat ik toen fit en gezond was en graag wat wilde betekenen voor een ieder met longkanker die dat niet was. Op dat moment was er nog geen patiëntenvereniging voor longkanker. Die vereniging was hard nodig om longkanker een gezicht te geven. In die tijd hoorde je nog vaak ‘Longkanker? Eigen schuld dikke bult, had je maar niet moeten roken.’ Gelukkig is er nu meer begrip. Ook was er toen nog weinig bekend over de verschillende soorten longkanker bij patiënten.
Nu 7 jaar verder is er al zoveel positiefs gebeurd, mede dankzij patiëntenorganisatie Longkanker Nederland. Patiënten met longkanker hebben een gezicht gekregen en een belangenbehartiger.

Marianne Walrave

Ik ben Marianne en weet sinds augustus 2014 dat ik longkanker heb. Ik was 54 op het moment van de diagnose. Dit nieuws sloeg in als een bom. Ik blijk een EGFR mutatie te hebben. Hierdoor krijg ik een behandeling in de vorm van 1 pil per dag. Al 2 keer heb ik het meegemaakt dat de kanker weer actief werd en 2 keer is deze groei weggehaald. Een keer door middel van een operatie en een keer door middel van bestraling.

Gedurende mijn ziekteproces merk ik keer op keer hoe belangrijk het is om op de hoogte te zijn van de ontwikkelingen op het gebied van longkanker en waar je goede zorg kunt krijgen. Daarom vind ik het belangrijk om in de patiëntenadviesraad te zitten. Ik vind het belangrijk dat iedereen met longkanker goede hulp en advies krijgt om naar de juiste vindplaatsen te gaan. Longkanker Nederland geeft dit advies, in welk moment van het ziekteproces je ook zit.

Niels Harthoorn

Niels Harthoorn

Mijn naam is Niels, geboren in 1998. Ik kom uit Ovezande, dit ligt in de provincie Zeeland. Ik studeer technische bedrijfskunde in Enschede. In de zomer van 2019, net na het behalen van mijn Vwo-Diploma heb ik de diagnose longkanker gekregen. Ik heb een gen-mutatie, deze wordt ALK-mutatie genoemd. Er zijn verschillende soorten gen-mutaties. Zo’n mutatie is niet gelinkt aan erfelijkheid maar is zomaar uit het niets ontstaan, dus eigenlijk heb ik heel erg veel pech. Deze mutatie kan goed behandeld worden met doelgerichte therapie, alleen kan het nog niet worden genezen. Door velen wordt longkanker in verband gebracht met roken en een oudere leeftijd. Ik pas niet in dat plaatje. Daarom wil ik graag aandacht vragen voor de bekendheid van deze ziekte en zet ik mij in voor jonge mensen met longkanker. Ik geef interviews en beheer de Facebookgroep Super jong en toch longkanker (https://www.facebook.com/groups/707455989785513/). Door ook lid te zijn van het Patiëntenpanel hoop ik voor jonge mensen met longkanker een voorbeeld te zijn.

Anne-Mieke van den Berg

Mijn naam is Anne-Mieke (1956). Ik ben gescheiden en moeder van 2 kinderen, die inmiddels hun weg zelfstandig vervolgen. Sinds kort ben ik ook een blije oma van een kleinzoon.

In oktober 2006 kreeg ik voor de eerste keer longkanker: adenocarcinoom. In november 2016 is mijn linkerlong verwijderd. In januari 2007 ben ik gestart met chemotherapie, gevolgd door bestralingen. Na een revalidatietraject ben ik weer voorzichtig gaan werken als docent op een VMBO-school. Met ups en downs ben ik uiteindelijk uitgekomen op een parttime baan. Mijn werk doe ik met héél veel plezier. Dit maakt ook een wezenlijk onderdeel uit van mijn levenskwaliteit.

Na jarenlange controles op mijn verzoek, wilde ik de controles na 10 jaar stoppen. December 2017 zou de laatste controle worden. Helaas was er tijdens deze controle ‘iets’ te zien op de beelden van de CT-scan. Op iedere longkwab zit iets dat niet geopereerd kan worden. Een biopt was ook niet mogelijk. Sindsdien zit ik in het palliatieve traject.
De ‘oude’ tumor bleek bewaard en is onderzocht met de technieken van 2018. Hieruit bleek dat de tumor ruim 90% van het eiwit PD-L1 bevat. Hierdoor kwam ik in aanmerking voor immuuntherapie. De kanker verdwijnt niet maar is stabiel. Dat is goed.

Ik voel mij beslist niet ziek, maar ik heb wel kanker. Mijn energie is eerder op, dat vraagt wat aanpassing. Naar mijn gevoel lever ik -op dit moment- nog weinig levenskwaliteit in: ik ga graag zo nog een tijdje door.

Om met mijn (longkanker) ervaringen iets te kunnen betekenen voor lotgenoten, ben ik in april 2010 actief lid geworden van Longkanker Nederland. Ik heb diverse cursussen gevolgd over lotgenotencontact. Tegenwoordig is het persoonlijke contact voor een deel overgenomen door de diverse besloten Facebookgroepen. Ik neem deel aan een aantal groepen en ben beheerder van een groep.
Vanuit diverse hoeken komt regelmatig een vraag om deel te nemen aan een overleg, een onderzoek, een enquête, meelezen bij folders en feedback geven op artikelen of publicaties. Bij de start van mijn immunotherapie heb ik ook deelgenomen aan een onderzoek.

Kortom: als het kan dan ‘doe’ ik graag mee met de hoop dat we, met veel voorlichting, in de toekomst het aantal mensen dat longkanker krijgt kunnen reduceren.