Lees verder
Afgelopen mei heb ik -samen met mijn man Erwin- een prachtige rondreis gemaakt door West-Canada. Door de intensiteit van de natuur met haar groene bossen, haar blauwe meren en besneeuwde bergen zijn we tot rust én tot elkaar gekomen. Ook hebben we het indianendorp van de Shuswap Nation bezocht. In de Teepee tent ervaar ik de ruimte en het gevoel van samenzijn. Vanuit de top schijnt het heldere licht naar binnen. We worden meegenomen in de verhalen over de levenswijze van de indianen.
‘Ik sta hier sterk voor jou, rechtop en krachtig, met verschillende kleuren en tekens op mijn lijf, met vele gezichten en uitslaande vleugels. Ik ben er voor jou. Ik was al eerder in je gedachten, nog vóórdat we elkaar hadden ontmoet. Nu heb je me ook écht opgezocht in Canada. Jij zag mij en ik zag jou! Ik zag je daar met je man, als een verliefd stel. Ook hij voelt dat ik belangrijk voor je ben, er is een aantrekkingskracht. We maken elkaar sterk. Je hebt me meegenomen naar huis en onze geschiedenis & cultuur bij je binnengelaten. Tijdens jouw ochtendritueel kijk jij naar mij en ik naar jou. In jouw levensverandering durf je te bewegen en ben je de zoektocht naar jezelf gestart. Zoek je eigen levensritme. Met dát gevoel word je de muziek, en met jouw dans vieren we samen het leven.’
In en rondom de Teepee tent komen de mensen bijeen om bijvoorbeeld te dansen op het ritme van een trom, waardoor de energie van iedereen die deelneemt aan de ceremonie en rituelen één wordt. Er is een universele energie aanwezig, die gebruikt kan worden om te helen en te bidden, om dankbaarheid uit te drukken en om informatie te verzoeken.
Tijdens mijn ochtendritueel kijk ik naar mijn indianentotem en vraag om zijn wijsheid, want hij straalt de rust uit, de kracht en het geloof, wat ik ook zo graag wil. Ik zou zo graag willen weten: Wat is mijn levensritme? Hoe kan ik mezelf met andere levensritmes harmoniëren? Hoe sla ik geen maat over?
Steeds meer komt de gedachte, wat mogelijk door mijn indianentotem is doorgegeven: ‘Doe het langzaam en ontdek de hartslag van Moeder Aarde. Dan vind je de synchroniciteit.’
Denia (55) woont samen met haar man in Noord-Brabant. Ze heeft twee volwassen kinderen. Begin 2024 kreeg ze de diagnose longadenocarcinoom, Stadium 4, EGFR-mutatie exon 21. Er zijn uitzaaiingen op meerdere plekken. Denia houdt van wandelen, goede gesprekken en schrijven.