Lees verder
Veel mensen met longkanker ervaren negatieve gevolgen bij hun seksleven en intimiteit vanwege hun ziekte of behandeling. Ze hebben moeite om een orgasme, een erectie of een vochtige vagina te krijgen, hebben minder zin om te vrijen of voelen daarbij pijn. De arts of verpleegkundige informeert patiënten nog onvoldoende over de mogelijke negatieve gevolgen op seksualiteit en intimiteit, terwijl de meeste mensen deze informatie wel zouden willen.
Minder behoefte om te vrijen
De deelnemers aan het Doneer je Ervaring Onderzoek van de NFK geven hun seksleven voordat ze ziek werden een 7,5 en op dit moment een 4,8. Voor intimiteit is dat een 7,8 voordat ze kanker kregen en een 6,2 nu. De aanzienlijk lagere cijfers zijn te wijten aan de negatieve gevolgen die de deelnemers ervaren. Een patiënt geeft aan: “Hoewel de lust sterk is verminderd, mis ik het wel. Soms wil ik gewoon een orgasme, ook al is dat ver weg en enigszins onbereikbaar”.
Mannen hebben problemen om een erectie (76%) en/of orgasme (41%) te krijgen. De volgende meest voorkomende gevolgen zijn geen zin hebben om te vrijen, moeite met zelfbevrediging en het gebrek aan gevoel van intimiteit met hun partner. Bij vrouwen heeft zes op de tien geen of minder zin om te vrijen. Verder bestaan hun meest voorkomende gevolgen uit geen of moeilijker een vochtige vagina krijgen, soms pijn bij het vrijen, zich niet meer zo aantrekkelijk voelen of schaamte voor hun uiterlijk en niet meer zo kunnen genieten van het vrijen.
Op de vraag of de (behandeling van) longkanker ooit negatieve gevolgen heeft gehad voor hun intimiteit of seksleven geven 69 van de 100 mensen met longkanker 'ja' als antwoord. De meerderheid vindt dit ook echt vervelend.
Aandacht vanuit ziekenhuis
Ruim 74% van de respondenten met longkanker vindt het belangrijk dat hun arts of verpleegkundige uit het ziekenhuis laat weten dat kanker of de behandeling daarvan negatieve gevolgen kan hebben voor hun seksleven of intimiteit. Dat gebeurde voor de start van de behandeling slechts bij minder dan een derde van de mensen. Voor de aandacht voor de mogelijke negatieve gevolgen op intimiteit en seksualiteit geven de respondenten met longkanker artsen een gemiddeld rapportcijfer van 4,7 en verpleegkundigen een 4,8.
Zo vindt de helft van alle deelnemers aan het onderzoek dat zorgverleners in het ziekenhuis niet goed met hen praten over hun intimiteit of seksleven. En bijna een derde denkt dat artsen en verpleegkundigen het moeilijk vinden om hierover te praten. Uit de peiling blijkt verder dat een kwart van de patiënten hulp kreeg voor de negatieve gevolgen. Dat varieert van steun en begrip van hun partner, tot medicijnen, hulpmiddelen, een bekkenfysiotherapeut, revalidatie, hulp van een seksuoloog, psycholoog of een patiëntenorganisatie. Van de mensen die geen hulp kregen, heeft een derde er ook geen behoefte aan, zou ruim een derde wel graag hulp willen en nog eens een derde weet het (nog) niet.
Details in het rapport
In het uitgebreide rapport worden de antwoorden van mensen met longkanker verder uitgesplitst.